انسان‌ها موجوداتی شگفت‌انگیز و عجیب هستند. ما می‌توانیم همزمان از چیزی بترسیم و از طرف دیگر نتوانیم زندگی کردن بدون آن را نیز تصور کنیم. به طور کلی، ما مستعد داشتن اضطراب هستیم و در نهایت یا از این شرایط اضطراب‌آور فرار کرده و یا با آن روبرو می‌شویم. ما همیشه منتظر رسیدن تعطیلات هستیم تا برای مدتی از همه چیز دور شویم، اما مدام، و در زمانی که در تعطیلات به سر می‌بریم و از خانه دور هستیم، در حال چک کردن ایمیل خود می‌باشیم. ما مدام منتظر روزی هستیم که بازنشسته شویم و موعد مقرر برای انجام کارها و سر و کله زدن با اعداد و ارقام را به فراموشی بسپاریم و همزمان نیز، عاشق شغل خود هستیم. این روند، بر متناقض بودن موجودیت انسان‌ها دلالت می‌کند.

علیرغم تمایل ما به منظور داشتن یک زندگی بدون استرس، ما دائما در حال اضافه کردن ابعادی به زندگی خود، به منظور افزایش میزان استرس هستیم. ما ازدواج می‌کنیم، بچه‌دار می‌شویم، به تغییر دکوراسیون خانه می‌پردازیم و به شدت به دنبال ارتقای شغلی در محل کار خود هستیم. تنها یک فرد بی‌باک می‌تواند برای انجام تمامی کارهایی که ما انجام می‌دهیم، بدون ایجاد عوامل استرس‌زا، تلاش کند. بنابراین، ما شجاعانه به سمت جلو در حال حرکت هستیم.

افراد باهوش درک می‌کنند که هرچیزی که ارزش تلاش کردن داشته باشد، بدون پشت سر گذاشتن چالش به دست نمی‌آید. اگر شما یاد بگیرید به جای اینکه مطیع عوامل استرس‌زا شوید، بر این استرس‌ها غلبه کنید، ادامه‌ی این سفر برای شما آسان‌تر خواهد شد. در این جا به ۴ روش برای کاهش استرس اشاره می‌کنیم:

۱- هر روز به انجام یک کار فعالانه بپردازید.

ورزش کردن و فعالیت داشتن از توانایی چشمگیری برای تقویت سلامت ذهنی (که اغلب نادیده گرفته می‌شود) و سلامت فیزیکی برخوردار است. انجام پیاده‌روی‌های سریع، دویدن و یا وزنه زدن، همگی می‌توانند دستیابی به هدف سلامت ذهنی را میسر کنند. این موارد می‌تواند ذهن شما را از آن چه که به آزار و اذیت شما می‌پردازد، منحرف کند و برای شما به یک استراحت موقت در برابر اضطراب به وجود آمده ایجاد کند.

این کار به شما این امکان را می‌دهد تا شروع جدیدی برای روز خود داشته باشید. در واقع محبوبیت اخیر جلسات “راه رفتن و حرف زدن” به وسیله‌ی تحقیقاتی برانگیخته شد که به ارائه‌ی پیشنهاد در این زمینه می‌پرداخت که راه رفتن می‌تواند به ایجاد تفکر خلاقانه منجر شود.

۲- همه‌ی موارد را از چشم‌انداز مناسبی مورد توجه قرار دهید.

اگر شما این تمرین را انجام داده باشید که: “اگر بتوانید در زمان به عقب برگردید، به خود ۱۸ ساله‌ی خود چه نصیحتی می‌کنید؟” پاسخ این سوال احتمالا بدین صورت خواهد بود، “نگران نباش، همه چیز حل می‌شود.” در نگاه کردن به گذشته، این مسئله برای ما معمول است که مواردی را به یاد بیاوریم که باعث ایجاد استرس در ما می‌شده‌اند و متوجه می‌شویم که چه قدر این موارد کم‌اهمیت بوده‌اند. در صورتی که در حال حاضر، هیچ وقت چنین حسی نداریم. باری که بر روی دوش ماست می‌تواند به شکستن ما منجر شود، انگار، بار تمامی دنیا بر روی دوش‌های ما قرار گرفته است.

زمانی که متوجه شدید دچار اضطراب شده‌اید، اغلب این مسئله می‌تواند به شما کمک کند که چه ببرید و چه ببازید، خورشید باز هم فردا طلوع می‌کند، افرادی که واقعا از شما حمایت کرده و به شما اهمیت می‌دهند، همچنان همان حس قبلی را نسبت به شما دارند و شما فرصت‌های دیگری نیز در اختیار دارید. کالوین کالیج معتقد است، “اگر ۱۰ مشکل بر سر راه شما قرار گرفته است، شما می‌توانید اطمینان داشته باشید که ۹ مشکل قبل از اینکه به شما برسند، از سر راه شما کنار خواهند رفت.”

۳- بدانید که چه زمانی همه چیز را متوقف کنید.

ویران‌کننده‌ترین تاثیری که استرس می‌تواند برای ما به همراه بیاورد، زمانی است که ما هر روز هفته اجازه می‌دهیم که این اضطراب بر ما غلبه کند. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که ما احساسات یا ترس یا استرس را زمانی در ذهن خود نگه می‌داریم که نمی‌توانیم کاری برای تاثیر گذاشتن بر روی آن انجام دهیم. درمورد آمادگی داشتن صحبت نمی‌کنیم، بلکه در مورد زمانی صحبت می‌کنیم که چالش‌های کاری را، حتی پس از بیرون آمدن از محل کار با خود به همراه می‌آوریم.

ایجاد یک برنامه‌ی عملیاتی به منظور متوقف کردن منبع استرس در یک مقطع زمانی مشخصی در طول روز، می‌تواند به سرکوب افکار ناخوشایند در زمان نادرست، به شما کمک کند. به عنوان مثال، زمانی که شما هر شب بعد از کار جلوی در خانه توقف می‌کنید، زنگ تلفن همراه خود را قطع کنید و یا با خود عهد کنید که تا فردا صبح سراغ ایمیل‌های خود نمی‌روید. و فراموش نکنید که آرام و عمیق نفس بکشید. نفس کشیدن عمیق و دقیق می‌تواند به افزایش انرژی و آرامش شما منجر شود.

۴- به دنبال کمالگرایی نباشید، بلکه به دنبال پیشرفت کردن باشید.

جنبه‌ی منطقی وجود ما، متوجه این مسئله است که رسیدن به کمال، دست یافتنی نیست. اما تقلای بیش از حد در وجود ما، همچنان در تلاش است تا به غیرممکن دست پیدا کند. به جای آماده کردن خود برای رویارویی با شکست خوردن در دست یافتن به اهداف غیرقابل دسترس، توجه خود را به سمت پیشرفت کردن سوق دهید. اگرچه به چالش کشیدن اهداف شما ممکن است بتواند به عنوان بهترین راه برای دست یافتن به آن‌ها باشد، اما با این حال بهتر است هر روز کمی به تغییر جهت افکار خود بپردازید.

برخی از عوامل استرس‌زا در زندگی قابل پیش‌بینی و یا قابل‌اجتناب نیستند. اما ما به کمک نقطه‌نظرها و تکنیک‌های صحیح قادر به مدیریت کردن بسیاری از این موارد هستیم، با چیره شدن بر عوامل استرس‌زای قابل حل در طول زندگی، شما می‌توانید به منظور مدیریت کردن سایر این عوامل در آینده، بی‌نهایت آماده‌تر باشید.