زندگینامه میلتون هرشی – شکلات
در زندگی نامه میلتون هرشی این گونه آمده است که در یکی از روستاهای ایالت “پنسلوانیا” در ۱۳ سپتامبر ۱۸۵۷ چشم به جهان گشود و در خانواده ای بزرگ شد که سخت کوشی را ارزشمند و قابل تقدیر می دانست.
میلتون اس هرشی خانواده فقیری داشت که برای امرار معاش ناگزیر بودند دائم از مکانی به مکان دیگر عزیمت کنند، به همین دلیل مجبور شد بیش از شش بار مدرسه اش را عوض کند و بالاخره هم قبل از اینکه کلاس چهارم دبستان را به پایان برساند به علت فقر و نداری تحصیل را ترک کرد و به بازار کار وارد شد.
میلتون هرشی سخت کار می کرد و شب و روز برایش معنایی نداشت. او شب ها آب نبات را درست می کرد و در روز می فروخت اما با تمام سعی و تلاش او، خرید و فروش آب نبات سود چندانی نداشت و به همین دلیل، بعد از شش سال از کار بی وقفه سرانجام شکست خورد و به شهر “دنور” رفت.
میلتون هرشی بعد از روز‌ها گرسنگی و سرگردانی بالاخره کاری در یک شیرینی فروشی پیدا کرد و یاد گرفت چطور از شیر تازه، کارامل درست کند. هر چند این کار از نظر دیگران خنده دار به نظر می رسید اما میلتون هرشی کوشید شغلش را با چنگ و دندان حفظ کند. میلتون هرشی بعدها گفت “مسافت طولانی طی کرده بودم تا حرفه ساده ای را یاد بگیرم و بقیه زندگی را با پرداختن به آن حرفه بگذارنم.”
میلتون هرشی بعد از مدتی شاگردی و جمع آوری مقداری پول دوباره تصمیم گرفت آب نبات بفروشد اما بازهم شکست خورد، اما او ناامید نشد و جسورانه به لنکستر بازگشت و با امید فراوان و اعتماد به نفسی باور نکردنی این بار تصمیم به خرید و فروش کارامل گرفت. میلتون هرشی با قرض گرفتن مبلغی از عمه اش توانست چند کیسه شکر بخرد و با کمک یکی از کارگران قدیمی آب نبات سازی، یک کارگاه کوچک برای درست کردن کارامل در لنکستر تأسیس کرد.
میلتون هرشی تمام نیروی خود را به کار گرفت تا بهترین آب نبات را در سراسر کشور تولید کند و با سعی و تلاش شبانه روزی خود توانست راه و روش هایی بیابد که طعم و شکل کارامل را بهتر می کرد.
میلتون هرشی با اینکه تبلیغ چندان زیادی برای محصولات تولیدی خود نمی کرد اما فروش کارگاهش رشد بی نظیری داشت. پس از مدتی شرکت کارامل لنکستر محصولات خود را به بازاهای سراسر اروپا و آمریکا عرضه کرد و در نتیجه میلتون هرشی به یکی از شهروندان پیشتاز در منطقه تبدیل شد.
میلتون هرشی از فقر تا شکلات
میلتون هرشی در سال ۱۸۹۳ برای نخستین بار به سراغ تولید شکلات رفت و کارامل های شکلاتی تولید کرد. او مدتی طولانی با انرژی تمام بر روی دستور العملی برای درست کردن شکلات شیری کار کرد و سرانجام از میان کلی آزمون سعی و خطا طرز تهیه شکلات شیری را یافت و توانست به رویای دیرنیه اش درزمینهٔ تولید انبوه شکلات جامع عمل بپوشاند.
شرکت شکلات سازی هرشی به سرعت رو به رشد بود. اما موفقیت را نمی توان یک شانس ساده به حساب آورد، زیرا ثروتمند شدن برای پسری که تنها چهار سال درس خوانده بود و لحظه ای یاد گرفتن را متوقف نکرده بود، کار آسانی نبود.
میلتون هرشی اعتقاد داشت که با کارگران باید منصفانه رفتار شود و محیط آرام و زندگی شاد برای کارگران را عامل مهمی در کیفیت بهتر محصول و پیشرفت شرکت می دانست.
از همین رو، میلتون هرشی در همان روستایی که کارخانه جدید تأسیس شده بود یک گاوداری هم احداث کرد. شیر محلی تازه یکی از مواد مورد نیاز برای ساخت شکلات بود. بسیاری از مردم به علت اینکه میلتون هرشی در روستایی کوچک سرمایه گذاری کرده بود او را “احمق” قلمداد می کردند!
برای پسرک روستایی که حتی شانس تحصیل نداشت فراهم کردن فرصت برای یادگیری، فرصت برای کار و فرصت برای تأمین وسایل رفاه دیگران، یک اولویت مهم در سراسر زندگیش بود. در اوایل ۱۹۰۹ میلتون هرشی و همسر مهربانش “کا‌ترین” مدرسه ای صنعتی برای پسرهای یتیم تأسیس کردند که امروزه مدرسه “میلتون هرشی”نامیده می شود.
میلتون هرشی پیش از مرگش در گفت و گویی گفت: “وقتی به گذشته خودم نگاه می کنم به اینکه با اصول اخلاقی و کار سخت بزرگ شده ام افتخار می کنم. بار‌ها نقشه های من نقش بر آب شد. اما افتخار می کنم که ناامید نشدم و توانستم آب نبات و شکلات درجه یک و یکی از بهترین شکلاتهای دنیا را با قیمتی مناسب تولید کنم. بزرگ ترین خوشبختی و حس کمال من از ایجاد کردن محیطی آرام و شاد برای کارکنان کارخانه و فراهم ساختن امکانات زندگی بهتر و رفاه بیشتر برای کودکانی است که جامعه شانس کمتری در اختیارشان گذاشته است.”
میلتون هرشی کار آفرینی با شهامت، سازنده ای مصمم و بشر دوستی نمونه در جهان بود که در سال ۱۹۴۵ دار فانی را بدرود گفت.