نحوه تصمیم گیری رهبران قدرتمند
رهبران کسب و کار به سه روش کار خود را مدیریت می کنند که این سه روش شامل دستور، مشورت، یا با توافق عمومی می شود. همان طور که خودتان به خوبی می دانید، روش سنتی رهبری دستور دادن بود. رهبر دستوراتی می داد و همه موظف بودند که از آن ها پیروی کنند.
امروزه رهبران شرکت ها متوجه شده اند که برای رسیدن به موفقیت در کسب و کار، دستور دادن بدون مشورت یا بدون توضیح لزوم انجام آن، روش خوبی برای انگیزه دادن به افراد و گرفتن بهترین عملکرد از آن ها نیست. ژنرال گیل بولاک در این باره می گوید: «اگر به افراد دستور دهید تا کاری را انجام دهند که آن را درک نمی کنند، مطمئن باشید که آن ها تمام توان خود را به کار نمی گیرند. بهترین عملکردها و شجاعت ها زمانی بروز می کند که دلیل اهمیت کار را برایشان توضیح دهید.»
دومین روش رهبری مشورت دادن است. یعنی این که از افراد می خواهید نصایح و اطلاعات خود را با شما در میان بگذارند و سپس تصمیم می گیرید. این روش رهبری انگیزاننده تر از دستور دادن محض است. افراد می دانند که تصمیم نهایی را شما اتخاذ می کنید. اما از این که در فرآیند تصمیم گیری از مشاوره های آن ها هم استفاده می کنید، بسیار خرسند و سپاسگزار خواهند بود. حتی اگر با تصمیم نهایی موافق نباشند، بخاطر این مشورت به احتمال زیاد به آن پایبند هستند.
در روش توافق عمومی، دیگران را در تصمیم گیری سهیم می کنید. در این حالت رهبر تصمیم نهایی را نمی گیرد؛ بلکه تصمیم نهایی صد در صد بر عهده گروه می باشد. گروه باید در مورد منافع و مضرات هر اقدامی بحث کرده و در نهایت با انجام آن کار موافقت نماید.
رهبران برای رسیدن به موفقیت در کسب و کار خود، از هر سه روش استفاده می کنند و هنگام بحث در مورد یک تصمیم نوع آن را مشخص می کنند. نمی توان همه تصمیمات را بر اساس توافق عمومی یا دستور محض اتخاذ کرد. اگرچه تصمیم گیری بر اساس توافق عمومی منافعی دارد، اما بهانه خوبی برای سلب مسئولیت از رهبر نمی باشد. مهم این است که رهبران می دانند چه کاری به تصمیم مشاوره ای یا توافقی و چه کاری به دستور نیاز دارد.
رهبران شرکت ها برای اتخاذ تصمیمات دشوار حقوق می گیرند و گاهی این کار به معنی صادر کردن دستور است. با این حال رهبران برتر و موفق می دانند که ارتباط مستقیمی بین مالکیت یک ایده و میزان مشارکت فرد در بحث پیرامون آن وجود دارد. هرچه مشارکت افراد در بحث در مورد یک ایده بیشتر باشد، تعهد بیشتری به اجرای آن و در نتیجه رسیدن به موفقیت در کسب و کار خواهند داشت.
رهبران قدرتمند هرگاه ممکن باشد از دستور اجتناب می کنند. آن ها همیشه افراد را به تفکر، صحبت و بحث تشویق می کنند، زیرا می دانند که هرچه مشارکت افراد بیشتر باشد، تعهد بیشتری به حمایت از تصمیم نهایی و رسیدن به موفقیت در کسب و کارشان دارند.
یک محیط مناسب ایجاد کنید
رهبری با مشورت یا توافق به محیطی سرشار از اعتماد نیاز دارد، که در آن افراد از گفتن حقیقت یا پذیرفتن مسئولیت هراسی نداشته باشند و به این کار تشویق شوند. حال به روش خلق محیطی برای رهبری مشاوره ای و توافقی اشاره می کنیم.
پاسخ سریع به سوالات
هیچ کس تمایل ندارد کار خود را بد انجام دهد، اما مشکلات همیشه بروز می کنند. اگر مشکلی پیش آمد فورا به حل آن بپردازید. مستقیما با شخص مسئول صحبت کنید و با آرامش به دنبال راه هایی برای حل مشکل باشید. هرگز کسی را مقصر، متهم یا قضاوت نکنید. شاید مشکل از کارمند نباشد، بلکه از شرکت یا رئیس آن فرد باشد. دلیل مشکل را پیدا کنید و راه حلی برای آن پیدا نمایید.
کمک به ارتقای کارمندان
کارمندان به دنبال فرصتی برای پیشرفت و رسیدن به موفقیت در کسب و کار خود هستند. پس تاجایی که می توانید محیطی ایجاد کنید که نه تنها جایی برای اشتباه نگذارد، بلکه کارمندان را به ارتقای سطح عملکردشان تشویق کند. شما با استفاده از گام های زیر می توانید به بهبود عملکرد کارمندان کمک کنید:
۱ – از همان ابتدا انتظارات خود را به شکلی شفاف بیان کنید
کارمندان باید انتظاراتی که از آن ها دارید را به صراحت بدانند. بنابراین نتایج موردنظر را تا حد ممکن عینی و ملموس کنید.
۲ – معیارهای قابل ارزیابی برای عملکرد تعیین کنید
به یاد داشته باشید که «هر چیزی که مورد سنجش قرار گیرد، انجام می شود». برای هر نتیجه معیارهای دقیقی را در نظر بگیرید.
۳ – هرگز گمان نکنید کارمند دستورالعمل را به طور کامل فهمیده است
زمانی که وظیفه یا پروژه ای را به کارمندان واگذار می کنید، مطمئن شوید که مطالب را یادداشت می کنند و سپس از آن ها بخواهید که کل مطالب را دوباره برای شما بخوانند.
۴ – مدام بازخورد ارائه دهید
به افراد خود بگویید که چه کارهایی را خوب انجام می دهند و چه کارهایی را می توانند تغییر داده و بهتر کنند. بازخورد همیشه انگیزاننده است، زیرا به کارمندان نشان می دهند که به کارشان علاقه دارید. ابهام در مورد این که کارتان تا چه حد خوب است، عامل بی انگیزشی است. مهم تر از همه این که افراد عاشق احساسی هستند که پس از انجام یک کار خوب پیدا می کنند، پس به آن ها بگویید کارشان خوب است تا با انگیزه بیشتری به دنبال کسب موفقیت در کسب و کار خود باشند.
با آرامش مشکلات را حل کنید
- هیچ گاه پیش دیگران از کارمند خود انتقاد نکرده و در مورد مشکلات او صحبت نکنید. بلکه از او بخواهید که به دفترتان بیاید تا در مورد شرایط پیش آمده صحبت کنید.
- مشکل و سوءتفاهم ها را به صراحت بیان کنید. دلیل نگرانی خود را به وضوح شرح دهید.
- با دقت به همه سخنان کارمندان خود گوش دهید. حتی اگر حالت تدافعی به خودشان گرفتند، شاید توضیحات آن ها جنبه های متفاوتی از مسئله را برای شما روشن کند.
- اگر کارمند مقصر است، انتظارات خود در مورد روش بهبود عملکرد و میزان آن را به صراحت بیان کنید. عدم ارائه طریق برای حل یک چالش یا اجتناب از یک مشکل، عامل ناامیدی و بی انگیزشی نیست. افراد مایل هستند که روش حل مشکل را دقیقا بدانند.
- پیگیری کنید. آیا کارمندان کارهایی که توافق کرده بودید را انجام داده اند؟ هرگاه لازم است بازخورد ارائه دهید و آن ها را حمایت کنید.