چگونه در اولین نگاه فردی جذاب و دوست داشتنی باشیم
شاید اعتراف کردن به این موضوع برای بعضی افراد سخت باشد، اما این یک حقیقت می باشد که همه ی ما انسانها به اینکه دیگران درباره ی ما چه فکری می کنند، اهمیت می دهیم و کم یا زیاد، همه ی ما تمایل داریم که جذاب به نظر بیاییم یا دست کم از ما خوش شان بیاید. اکثر افراد در عرض چند ثانیه ی اول دیدار با ما شروع به فکر و قضاوت درباره ی شخصیت مان می کنند و این ارزیابی ها و قضاوت ها ممکن است روی این تصمیم که ما را استخدام کنند، یا با ما قراری بگذارند یا دوست شوند تأثیر بگذارد. پس باید قبل از آنکه خیلی دیر شود، بهترین تأثیر را روی افراد مقابلمان بگذاریم. بدیهی است که برای اینکه دوست داشته شویم، اساساً باید انسان های خوب، باملاحظه و معقولی باشیم. اما نکاتی ریزتر و ظریف تر نیز وجود خواهد داشت که رعایت کردن آنها تأثیر بسیار عمیق تری روی دید دیگران نسبت به ما خواهد گذاشت. با اینکه این نکات ممکن است بی اهمیت به نظر برسند، ولی اگر به طور روزمره آنها را در روابط‌مان به کار ببریم، کم کم میان دیگران به فردی محبوب تبدیل خواهیم شد. در این مقاله می خوانیم که چطور در نگاه اول دوست داشتنی باشیم.
به همن منظور، کتابِ “چطور در کمتر از ۹۰ ثانیه مردم را متقاعد کنیم که ما را دوست داشته باشند” نوشته ی “نیکلاس بوثمن”، نویسنده و سخنران بریتانیایی را بررسی کرده ایم. این کتاب بر استراتژی مهمی تاکید میکند تا بتوانیم هنگام “سلام و احوال پرسی” با طرف مقابل، خودمان را محبوب و مورد پسند آنها نشان دهیم.
بهترین بخش ماجرا این است که کل این روند تنها ۴ ثانیه طول خواهد کشید. پس برای اینکه بدانیم چطور بی معطلی دوست داشتنی به نظر برسیم، ادامه ی این مطلب را از دست ندهید.
قدم اول: گشاده رو باشیم
بوثمن می گوید: ما باید هم چهره ای گشاده داشته باشیم، هم برخوردی صمیمانه.
بوثمن درباره ی زبان بدن می گوید: “باید قلب مان را مستقیماً به سمت شخص مقابل مان نشانه برویم. قلب مان را با دست ها یا بازوهای مان نپوشانیم. اگر کت پوشیده ایم، حتماً پیش از ملاقات، دکمه های آن را باز کنیم.”
داشتن برخوردی مثبت نیز به همان اندازه اهمیت دارد. بوثمن می گوید: “زمانیکه با طرف مقابل مان سلام و احوال پرسی می کنیم، خودمان نیز باید این حس مثبت را احساس کنیم و نسبت به آن آگاه باشیم.”
قدم دوم: ارتباط چشمی برقرار کنیم
بوثمن می گوید:
ما باید فردی باشیم که ارتباط چشمی را شروع میکند. همچنین اجازه دهیم که چشمان مان برخورد مثبت ما را منعکس کنند.
اگر ما نیز در برقرار کردن ارتباط چشمی، احساس راحتی نمی کنیم و معذب هستیم، بوثمن برای اینکه به این کار عادت کنیم، روشی پیشنهاد میدهد: “هنگام تماشای تلویزیون، به رنگ چشم افرادِ روی صفحه توجه کنیم و آن رنگها را در ذهن مان نام ببریم. روز بعد، همین کار را در مورد افرادی که ملاقات می کنیم، تکرار نماییم.”
فقط حتماً گهگاهی ارتباط چشمی را قطع کنیم و به جای دیگری نگاه کنیم. همان طور که “کارول کینسی گومَن”، نویسنده و سخنران مشهور، در وب سایتِ “فوربس” می نویسد: “ارتباط چشمیِ طولانی ممکن است به نظر طرف مقابل بی ادبانه یا حتی ترسناک باشد.”
قدم سوم: بدرخشیم
بوثمن توصیه می کند:
اولین کسی باشیم که لبخند میزند. با این کار به دیگران این پیام را می دهیم که فردی صادق و صمیمی هستیم.
تحقیقات نشان داده است که در موقعیت های شاد وقتی کسی را ملاقات می نماییم، با لبخند زدن باعث می شویم که او ما را به خاطر بسپارد.
قدم چهارم: سلام کنیم
چه بگوییم “سلام”، “درود” یا هر جور “سلام و علیک” دیگری، باید به گونه ای به نظر برسیم که از آشنایی با آن شخص خوشحال شده ایم.
سپس، دست مان را دراز کنیم و حتماً محکم دست بدهیم، زیرا تأثیر مثبت تری به جا می گذارد.
هنگامی که طرف مقابل مان نامش را به ما می گوید، سعی نماییم چند باری در صحبت های مان آن را تکرار کنیم. برای نمونه، بگوییم: “سارا! از آشناییِ ما خوشحالم، سارا!”
هنگامی که چندین نفر را ملاقات می کنیم و دست دادن با همه ممکن نیست، بوثمن توصیه میکند که می توانیم روشِ “دست دادنِ بی دست” را انجام دهیم. به این صورت که هر کاری را که هنگام دست دادن با یک نفر انجام می دهیم، تکرار کنیم. قلب مان را به سمت آنها نشانه بگیریم، سلام کنیم و لبخند بزنیم، اما دست مان را دراز نکنیم.
قدم ۵: به جلو خم شویم
نیازی نیست که کاملاً به سمت فرد مقابل مان خم شویم یا روی او بیفتیم!
بوثمن “تمایلی تقریباً نامحسوس و رو به جلو” را پیشنهاد می کند تا نشان دهیم که به صحبت های طرف مقابل مان علاقه مندیم.